Ευχαριστούμε κάποιους καθηγητές.

Αξίζει ένα Ευχαριστώ στους καθηγητές του Λυκείου Μυκόνου.

Αυτές τις μέρες ξεκίνησε στο Λύκειο ένας κύκλος μαθημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας.

Δεν θα ήταν είδηση, αν δεν γινόταν από κάποιους εθελοντές καθηγητές.

Ναι, εθελοντές, μιας και δεν πληρώνονται από το Υπουργείο.

Παλαιότερα είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο στο Γυμνάσιο.

Σαν γονιός θέλω να ευχαριστήσω τους καθηγητές αυτούς αλλά και όλο τον Σύλλογο Διδασκόντων.

Εύχομαι η κίνηση αυτή να στηριχτεί από τους μαθητές και τους γονείς, τουλάχιστον με τις παρουσίες των παιδιών.

Τώρα, μιας και από συνήθεια μου αρέσει να διαφωνώ, θέλω να θέσω υπόψη των σκεπτόμενων αναγνωστών του blog τον παρακάτω προβληματισμό:

Πόσο δύσκολο είναι για την ΚΔΕΠΑΜ ή τον οργανισμό Αξιώτη να υιοθετήσουν μία τέτοια δραστηριότητα; Δεν είναι άραγε δράση παιδείας και πολιτισμού;

Έχουμε αντιληφθεί ότι αν επιδοτούσαμε την προσπάθεια της ενισχυτικής όπως επιδοτούμε τον χειμερινό κινηματογράφο, θα είχαμε αποτέλεσμα για τους νέους, με ίσως λιγότερα χρήματα;

Έχουμε αντιληφθεί ότι το κόστος της μουσικής σχολής είναι 4-5 φορές πολλαπλάσιο του κόστους που θα είχε μία τέτοια επιδότηση σε ενισχυτική διδασκαλία ή ‘δημοτικό φροντιστήριο’;

Έχουμε αντιληφθεί ότι αντί της παράστασης του Σγούρου θα μπορούσαμε να έχουμε ενισχυτική με μαθητές σαΐνια και καθηγητές πληρωμένους, έστω και συμβολικά;

Ποιος πρέπει να βάζει τις προτεραιότητες; Ποιος πρέπει να λογοδοτεί για λάθος αποφάσεις;

Ένας γονιός.