Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΧΑΜΕΝΩΝ ΜΥΚΟΝΙΑΤΩΝ


Σήμερα Παρασκευή έγινε ένας αγώνας μπάσκετ στην Σύρο, μεταξύ των σχολικών ομάδων των Λυκείων Μυκόνου και Σύρου. Η Μύκονος έχασε με σκορ 69 - 16 ή κάτι τέτοιο.
Αυτό δεν είναι είδηση, μιας και όποτε πηγαίνει μυκονιάτικη ομάδα, όπου και να πηγαίνει, πάντα χάνει.
Η είδηση που με προβληματίζει δυστυχώς είναι αλλού.
Όταν μήλησα με έναν απο τους παίχτες της ομάδας πριν τον αγώνα, ήταν σίγουρος ότι πάνε για να χάσουν. Είχε την ψυχολογία του χαμένου, αυτού που ότι και να κάνει, όσο και να προσπαθήσει, δεν μπορεί να κερδίσει διότι είναι γενημένος Μυκονιάτης, άρα είναι γενημένος για να χάνει.
Έτσι χάνει και στις Πανελλήνιες, έτσι χάνει και στους Πανελλήνιους διαγωνισμούς, έτσι χάνει όπου υπάρχουν αξιοκρατικά κριτήρια.
Άραγε αυτοί οι έφηβοι τί εγκλημα έχουν κάνει; Γιατί γίνονται πολίτες Β κατηγορίας πριν καν ξεκινήσουν να μπαίνουν στον στίβο της ζωής; Γιατί οι δυνατότητες τους να τελειώνουν εκεί που τελειώνουν τα όρια του νησιού μας;
Ποιός είναι υπεύθυνος για την κατάντια του νησιού και για την απαξίωση των νέων γενιών;
Ένα κλειστό γυμναστήριο με τουαλέτες και αποδυτήρια θα ήταν το απαραίτητο εφόδιο για τα παιδιά μας.
Ένα καλύτερο σχολείο με αρχές, καθηγητές, υποδομές, όραμα, που να αντέχει στην αξιολόγηση και να μπορεί να θεωρηθεί πρότυπο ή πειραματικό όπως τώρα λέγεται, που να μπορεί να εμπνέει τους μαθητές να συμμετέχουν στην απόκτηση γνώσης θα ήταν επίσης ένα εφόδιο για τα παιδιά μας.
Τι απ' όλα αυτά γίνεται;
Αφού σήμερα ο Δημος είναι ουσιαστικά ο διεκδικητής αυτών των στόχων, τί κάνει;
Η ΚΔΕΠΑΜ τι κάνει γι ατην Παιδεία; Καλό το αρμόνιο και το τουμπερλέκι, αλλά εκεί τελειώνουμε; Η μήπως τα μαθήματα για Καραγκιόζη είναι αυτό που μας λείπει;
Μπας και ακούσανε για τα μαθήματα αλληλεγγύης που οργανωνονται σε διάφορους Δήμους, με σκοπό την ενίσχυση των γνώσεων των μαθητών για τις Πανελλήνιες; Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν πριν ασχοληθούν με αυτά που θέλουν να ασχοληθούν... Αλλά και αυτά που ασχολούνται είναι τόσο λίγα, και τόσο ξένα με το νησί μας... Ποιος εντέλει βάζει στόχους και με ποια λογική;
Το κλειστό γυμναστήριο είναι μία αλλη μεγάλη πληγή. Το παράδοξο με το νησί μας είναι ότι οι εμπλεκόμενοι στο θέμα αυτό δεν έχουν να επιδείξουν έργο ή πραγματοποιήσιμη πρόταση αλλά μόνο εμπόδια. Ναι, ο καθένας έχει το εμπόδιο του, με αποτέλεσμα τα ίδια άτομα, τα τελευταία 20 χρόνια να σταματούν κάθε προσπάθεια.
Κύριοι, έχουμε ευθύνες, είμαστε υπεύθυνοι. Αν είμαστε λίγοι, ας πάμε σπίτι μας.
Με λογικές βολέματος και ωχαδελφισμού δεν μπορούμε να καταδικάζουμε τις νέες γενιές σε μετριότητα.
Τι άλλο πρέπει να προσφέρει ο Μυκονιάτης για να έχει την αντιμετώπιση που του αξίζει απο την Πολιτεία;

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Αθλητισμός στην Μύκονο. (Όπως λέμε χιόνι στην Σαχάρα)

Σε συνέχεια της πολύ καλής επιστολής του αναφέρθηκε στο θέμα του αθλητισμού στην Μύκονο και στην σημερινή κατάντια, θέλω να προσθέσω και εγώ λίγα σχόλια:

1. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι τα γήπεδα μπάσκετ δεν έχουν μπασκέτες. Το πρόβλημα είναι ότι τα δάπεδα είναι σκληρά με αποτέλεσμα να προκαλούν τραύματα και κακώσεις ειδκά στα μικρά παιδιά που παίζουν αμέριμνα χωρίς προθέρμανση. Αν κοιτάξουμε τους μηνίσκους των πιτσιρικάδων που παίζουν καθημερινά στο τσιμέντο, θα βρούμε ότι περισσότεροι απο τους μισούς έχουν πρόβλημα. Πόσο μάλλον στα κορίτσια που παίζουν βόλεϋ στην αυλή του γυμνασίου!! Εκεί ίσως είναι έγκλημα!

2.Τι άλλο χρειάζεται να κάνουμε για να αποκτήσει το νησί ένα κλειστό γυμναστήριο; Πόσες βροχές πρέπει να φάνε τα παιδιά; Ποιά άλλη ομάδα σε πανελλήνια κλίμακα δεν λειτουργεί το καλοκαίρι, τον χειμώνα, την άνοιξη και το φθινόπωρο; Όχι, οι φιλότιμες προσπάθειες των προπονητών δεν είναι αρκετές για να λειτουργήσει σωστά μία ομάδα... Δυστυχώς χρειάζονται και υποδομές...

3. Σκέφτηκε ποτέ κανείς για αποδυτήρια; Ένα καταραμένο ντουλαπάκι να βάζουν οι πιτσιρικάδες τα κινητά τους και τα πράγματα τους; Τόσο δύσκολο είναι;

4. Κουίζ. Αν παίζεις μπάσκετ και θέλεις να πας στην τουαλέττα τι κάνεις; Η απάντηση για τα Μυκονιατάκια είναι ότι παρατάς το μπάσκετ και παίρνεις τηλέφωνο τους δικούς σου να σε πάνε σπίτι!

5. Είδα που προπονούνται οι παιδικές ομάδες του Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Αλεξάνδρας. Δεν είναι τίποτε παραπάνω από μία ψηλή αίθουσα κάτω απο τις κερκίδες. Ο χώρος στην Χαρανού που χρησιμοποιείται σαν αποθήκη του Δήμου είναι πολύ καλύτερος και πολύ ψηλότερος. Άραγε δεν θα μπορούσε πριν απο χρόνια να είχε γίνει κάτι απλό αλλά σωστό; Ή μήπως η αποθήκευση υλικών είναι πιο σημαντική απο την διαπεδαγώγηση των νέων;

6. Περίεργο πράγμα οι νόμοι στην χώρα μας. Δεν γίνεται να βγεί άδεια να γίνει κλειστό το ήδη υπάρχον γήπεδο στο Γυμνάσιο που στο φινάλε δεν φαίνεται και απο πουθενά, αλλά βγαίνει άδεια να κτιστουν μεγαθήρια πάνω που εκεί παλιά θυμάμαι θάλασσα, στο παλιό λιμάνι. Μήπως πρέπει να πάμε στο λιμάνι να κτήσουμε ένα κλειστό γυμναστήριο, μιας και εκεί βγαίνει ότι άδεια θέλεις; Αν όχι, ας μπαζώσουμε κάπου, ξέρουμε πώς...

7. Αθλητισμός δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο. Είναι πολλά τα άλλα αθλήματα, θα μπορούσαμε να έχουμε τις υποδομές και να διαπρέψουμε. Δεν έχουμε θαλάσσια σπορ, αλληλοβρίζονται στους συλλόγους πέφτοντας σε παρακμή. Γενικά ότι ξεκινάει σωστά, με το καιρό παίρνει την πορεία που πρέπει΄στην Μύκονο... την λάθος πορεία.

8. Ποδήλατο, περπάτημα, χαντ μπωλ, άλμα, δίσκος, σφαίρα, κρίκοι, ρυθμική, ενόργανη, σκοπευτήριο, κολύμβηση, κατάδυση, κοπηλασία, βόλευ, κα. Άγνωστες λέξεις και έννοιες για τα παιδιά μας. Γιατί άραγε; Ποιος φταίει εκτός από εμάς; Για ποιά ανάπτυξη σηζητάμε; Πόσα λιμάνια πρέπει να κάνουμε προτού κάνουμε ένα γυμναστήριο ή μια πισίνα; Γίνεται το νησί να έχει εκατοντάδες πισίνες και να μην έχει μία δημοτική για καλύμβηση; ΑΝ ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΆΛΟΓΟ ΤΌΤΕ ΤΙ ΕΊΝΑΙ; Με την ανάπτυξη αυτή που κάποιοι διαλέγουν για μας καλό είναι να φιάξουμε τις υποδομές υγείας για την επόμενη γενιά. Αφού δεν αθλήθηκαν όταν έπρεπε, ο Θεός να βάλει το χέρι του...
9. Λυπάμαι που μία φορά ακόμη θα το πώ, αλλά το ποδόσφαιρο όπως είναι σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι αθλητισμός. Μην πιστεύουμε ότι κάτι κάνουμε οδηγώντας τους πιτσιρικάδες στον φανατισμό, στο στοίχημα, στον χουλιγκανισμό. Όχι, αυτό δεν είναι αθλητισμός. Απλώς είναι μία βιομηχανία για να γεμίζει τις άδειες κερκίδες με παθιασμένους υπέρβαρους παθητικούς θεατές..
10. Πού είναι ο ΟΠΑΠ και η κοινωνική ευθύνη; Διότι όλοι οι διοικητές του περνούν για τα καλοκαιρινά μπάνια απο το νησί. Τόσα χρήματα που έχουν αποζημήσει απο τα πρακτορεία της Μυκόνου που είναι; Η μήπως και για την άσκηση της κοινωνικής ευθύνης ενός οργανισμού σαν τον ΟΠΑΠ χρειάζεται έγκριση και παραίνεση του Δήμου; Αν ναι, παρατα τα...

Μεταστέγαση ΕΠΑΛ. Σκέψεις 2010.

Σκέψεις σχετικά με την μεταστέγαση του ΕΠΑΛ Μυκόνου.

Αγαπητοί αναγνώστες,
Πολλά ακούστηκαν, πολλά ειπώθηκαν, λίγα έγιναν και φοβάμαι ότι πιο λίγα θα γίνουν σχετικά με την ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΛΥΣΗ του προβλήματος στέγασης του ΕΠΑΛ.
Τολμώ σαν απλός πολίτης να εκφράσω την άποψη μου. Όχι σαν Δημοτικός Σύμβουλος, μιας και κανένας δεν την έχει εκφράσει τα τελευταία 30 χρόνια.
Λέω τολμώ, διότι δυστυχώς στο νησί μας θέλει τόλμη να λες την γνώμη σου. Βλέπεις είναι αρκετοί οι τεμπέληδες ανεγκέφαλοι που είναι έτοιμοι να σου κολλήσουν μία ταμπέλα. Ετσι, όχι ότι θέλουν λύση σε ένα πρόβλημα, απλώς βρίζοντας διεκδικούν μερίδιο στην δράση, έστω και με την αδράνεια τους…

Αν και δεν είναι του παρόντος, νομίζω ότι όλοι πρέπει να καλοδεχόμαστε όποια γνώμη ακούγεται για τα θέματα της μικρής μας κοινωνίας, και αν διαφωνούμε, πάντα με επιχειρήματα να τοποθετούμαστε.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι προσωπικές απόψεις, δεν θα δικαιολογηθώ ούτε για τους διοικούντες ούτε για κανέναν άλλον. Με νοιάζει απλώς να βρεθεί λύση ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ. Πιθανόν να έχει λάθη, η επαφή μου με το θέμα είναι μικρή. Δεν διεκδικώ το αλάθητο, απλώς θέλω να γίνει κουβέντα και να βρεθούν λύσεις.

Αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά σενάρια, παρακαλώ να τα διαβάσετε, να προτείνετε ότι θέλετε μήπως βρεθεί το τέλειο, να διαλέξετε το καλύτερο, και στην συνέχεια να μαζευτούν τα παιδιά, οι καθηγητές, οι γονείς και αν θέλετε καλέστε και εμένα ή όποιον άλλον πολίτη ενδιαφέρεται για να βγει ένα συμπέρασμα.

Όπως συνήθως ο εχθρός μας είναι ο χρόνος. Ας προσπαθήσουμε όλοι να δώσουμε λύση μέσα στον Γενάρη, το οφείλουμε στα παιδιά του ΕΠΑΛ

Ποιες είναι λοιπόν οι πιθανές τέσσερεις λύσεις που εγώ βλέπω:
Λύση 1. Να μείνουν τα πράγματα όπως έχουν.
Προσωπική άποψη: Δεν βοηθάει κανέναν. Δεν μπορεί να γίνει μάθημα κάποιου επιπέδου. Θα μου πείτε τόσα χρόνια τι γίνεται, όταν μάλιστα λειτουργούσε και το τμήμα ξενοδοχειακής και τουριστικής ειδικότητας; Δεν ξέρω, δεν μπορώ να φανταστώ, με νοιάζει όμως να μη συνεχιστεί αυτό που είδα.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να μην συνεχιστεί.

Λύση 2. Να πάνε τα εργαστήρια στην Φτελιά όπως προτείνει ο Δήμος.
Προσωπική άποψη: Είναι ισως η χειρότερη λύση εκτός της προηγούμενη. Ο χώρος είναι καλός, αλλά υπάρχουν τα παρακάτω προβλήματα:
  1. Δεν γίνονται οι απαραίτητες εργασίες για την προετοιμασία των χώρων, ώστε να είναι έτοιμοι προς χρήση μετά τις γιορτές.
  2. Δεν έχει αποφασιστεί η χρήση, και συγκεκριμένα αν είναι εργαστήρια ή αίθουσες ή κάτι άλλο.
  3. Λείπουν εγκαταστάσεις θέρμανσης, φωτισμού, εξαερισμού, σχολικών τουαλετών κλπ.
  4. Δεν υπάρχει σχέδιο για τους άλλους χώρους υποδομής, όπως πχ γραφείο καθηγητών, κουδούνια, καντίνες κα.
  5. Η συνύπαρξη με το Νηπιαγωγείο ίσως δεν είναι λογική.
  6. Πώς θα μετακινούνται οι μαθητές; Ποιος πιστεύει ότι η ύπαρξη λεωφορείου θα είναι λύση;
  7. Τι θα γίνει με τα παιδιά που έχουν λίγες ώρες θεωρία, λίγες εργαστήρια και μετά θεωρία; Πόσος χρόνος θα δικαιολογείτε για τις μετακινήσεις; Πόσο θα κρατάει ένα διάλλειμα; Η λύση να είναι στα εργαστήρια όλη την μέρα, δεν είναι κατάλληλη.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, πιστεύω ότι απλώς θα κάνουμε άλλη μία λάθος επιλογή σε βάρος των μαθητών. Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει το αντίθετο;

Λύση 3. Να μην φύγει το ΕΠΑΛ από τον Πετεινάρο, αλλά να γίνει απογευματινό. Παράλληλα να εφοδιαστούμε άμεσα με δύο λυόμενες αίθουσες οι οποίες να χρησιμοποιηθούν για εργαστήρια και θα τοποθετηθούν στο ελεύθερο χωράφι δίπλα στο Λύκειο.
Προσωπική άποψη: Αυτό το σενάριο είναι κατά την γνώμη μου το καλύτερο. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά θα έχουν τα παρακάτω οφέλη:
  1. Κανονικές αίθουσες για διδασκαλία και εργαστήρια.
  2. Ελεύθερο χρόνο το πρωί να κάνουν πρακτική στην ειδικότητα τους. Αυτό δεν είναι αίτημα, αλλά βγαίνει σαν παράπονο από τα λεγόμενα στην ραδιοφωνική εκπομπή.
  3. Καλύτερα από σήμερα εργαστήρια. Αν οι διδάσκοντες και οι μαθητές δεχθούν να γυρίσουν σε απογευματινά τμήματα, τότε μπορούμε άμεσα, με λίγα σχετικά χρήματα, να ανακατασκευάσουμε και τον χώρο εργαστηρίων του Λυκείου ώστε να είναι υπεραρκετά και σε άριστη κατάσταση. Με απλά λόγια, ξοδεύοντας 30.000 €, μπορούμε να κάνουμε τα καλύτερα εργαστήρια της Ελλάδας στον υπάρχοντα χώρο αλλά και στα λυόμενα, μιας και οι απλές αίθουσες διδασκαλίας θα έχουν μεταφερθεί στις υπάρχοντες αίθουσες του Λυκείου.
  4. Περισσότερους χώρους με σωστές υποδομές. (Περισσότερες αίθουσες, καντίνα, τουαλέτες, αίθουσα συνεδρίων κλπ).
  5. Ο ΟΣΚ έχει άμεσα διαθέσιμες λυόμενες αίθουσες, άρα το όλο σενάριο μπορεί να είναι άμεσα πραγματοποιήσιμο.
  6. Θα γίνει μία σημαντική οικονομία σε ενοίκια, τα οποία αν τα επιστρέψουμε στο ΕΠΑΛ σε μορφή εξοπλισμού, τότε θα έχουμε άριστα εργαστήρια και υποδομές.

Η λύση αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει και με πρωινό ΕΠΑΛ όχι απογευματινό. Όμως θα είναι προσωρινή και θα έχει το μειονέκτημα ότι το ΕΠΑΛ δεν θα έχει ποτέ καλές αίθουσες θεωρίας, ειδικά του χρόνου που προβλέπονται περισσότερα τμήματα στο ΓΕΛ αλλά και στο ΕΠΑΛ. Ίσως όμως για φέτος θα μπορούσαμε να το εφαρμόσουμε ώστε να μην έχουμε δραματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής των μαθητών και στις ανειλημμένες υποχρεώσεις τους.


Λύση 4. Ολική μεταφορά του ΕΠΑΛ στην Φτελιά.
Δεν γνωρίζω το κόστος ενοικίων, ούτε το κόστος διαρρύθμισης.
Όμως σε κάθε περίπτωση, η λύση ενοικίασης δύο αιθουσών μόνο, δεν είναι η καλύτερη. Εγώ προτείνω τα παρακάτω:
  1. Διαρρύθμιση των δύο αιθουσών σε 5-6 αίθουσες διδασκαλίας 15 ατόμων. Είναι αρκετός ο χώρος, χρειάζεται ένα καλό σχέδιο.
  2. Ενοικίαση του υπογείου χώρου. Διαρρύθμιση του χώρου αυτού σε εργαστήρια και σε χώρους υποστήριξης. (γραφείο καθηγητών, καντίνα, τουαλέτες κλπ). Ο χώρος αυτός μπορεί να μεταβληθεί σε έναν πολύ λειτουργικό χώρο, με μεγάλα εργαστήρια που να καλύπτουν τις σημερινές και τις μελλοντικές ανάγκες. Το γεγονός ότι τα υπόγεια δεν έχουν ακόμη πατώματα βοηθάει στον καλύτερο σχεδιασμό.

Τα μειονεκτήματα εδώ είναι ο χρόνος παράδοσης και τα όποια ενοίκια. Όμως θα βγεί ένα άριστο αποτέλεσμα έως το Πάσχα. (ναι, αν αρχίσουμε σήμερα, ίσως το Πάσχα θα είναι έτοιμο. Πιστεύω ότι δεν είναι εφικτή η παράδοση νωρίτερα, λαμβάνοντας υπόψη τους ρυθμούς του Δημοσίου).
Η λύση αυτή κατά την γνώμη μου είναι η δεύτερη καλύτερη.

Αυτά είχα να προτείνω. Πριν με κατηγορήσουν οι ‘φίλοι’ μου, θέλω να τους πω ότι έκανα αυτή την πρόταση μόνο γιατί το χρωστάω στα παιδιά του ΕΠΑΛ. Σίγουρα υπάρχουν ειδικότεροι από εμένα (Διευθυντές Λυκείων, Σχολικές επιτροπές, τεμπέληδες της Δευτεροβάθμιας στην Σύρο, αργόσχολοι της Περιφέρειας κλπ). Εύχομαι και οι δικές τους προτάσεις να έχουν χρονικό περιορισμό και καλύτερο αποτέλεσμα, όπως εύχομαι να μην μείνουμε στην λύση 1...

Υ.Σ. Αν οι γονείς των μαθητών του ΕΠΑΛ θέλουν να δημιουργηθεί Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, άσχετα με την ηλικία των μαθητών αυτών, παρακαλούνται να συναντηθούν την ημέρα παραλαβής των ελέγχων για την έγκριση του καταστατικού. (υπάρχουν έτοιμα υποδείγματα). ΜΕ μεγάλη χαρά η ΘΕΛΗΣΗ ΜΥΚΟΝΟΥ να αναλάβει τα δικηγορικά έξοδα, ώστε να μην υπάρχει καμιά απολύτως χρηματική επιβάρυνση.

Τέλος, αν κάποιος θέλει να βρίσει, ας επικοινωνήσει στο e-mail μου, μην λερώνουμε το blog με ανοησίες.


Λευτέρης Σικινιώτης.

Ευχαριστούμε κάποιους καθηγητές.

Αξίζει ένα Ευχαριστώ στους καθηγητές του Λυκείου Μυκόνου.
Αυτές τις μέρες ξεκίνησε στο Λύκειο ένας κύκλος μαθημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας.
Δεν θα ήταν είδηση, αν δεν γινόταν από κάποιους εθελοντές καθηγητές.
Ναι, εθελοντές, μιας και δεν πληρώνονται από το Υπουργείο.
Παλαιότερα είχε ξαναγίνει κάτι παρόμοιο στο Γυμνάσιο.
Σαν γονιός θέλω να ευχαριστήσω τους καθηγητές αυτούς αλλά και όλο τον Σύλλογο Διδασκόντων.
Εύχομαι η κίνηση αυτή να στηριχτεί από τους μαθητές και τους γονείς, τουλάχιστον με τις παρουσίες των παιδιών.
Τώρα, μιας και από συνήθεια μου αρέσει να διαφωνώ, θέλω να θέσω υπόψη των σκεπτόμενων αναγνωστών του blog τον παρακάτω προβληματισμό:
Πόσο δύσκολο είναι για την ΚΔΕΠΑΜ ή τον οργανισμό Αξιώτη να υιοθετήσουν μία τέτοια δραστηριότητα; Δεν είναι άραγε δράση παιδείας και πολιτισμού;
Έχουμε αντιληφθεί ότι αν επιδοτούσαμε την προσπάθεια της ενισχυτικής όπως επιδοτούμε τον χειμερινό κινηματογράφο, θα είχαμε αποτέλεσμα για τους νέους, με ίσως λιγότερα χρήματα;
Έχουμε αντιληφθεί ότι το κόστος της μουσικής σχολής είναι 4-5 φορές πολλαπλάσιο του κόστους που θα είχε μία τέτοια επιδότηση σε ενισχυτική διδασκαλία ή ‘δημοτικό φροντιστήριο’;
Έχουμε αντιληφθεί ότι αντί της παράστασης του Σγούρου θα μπορούσαμε να έχουμε ενισχυτική με μαθητές σαΐνια και καθηγητές πληρωμένους, έστω και συμβολικά;
Ποιος πρέπει να βάζει τις προτεραιότητες; Ποιος πρέπει να λογοδοτεί για λάθος αποφάσεις;

Ένας γονιός.

Προεκλογική συγκέντρωση για την παιδεία

Κοινή παρουσίαση των υποψηφίων Δημάρχων για θέματα παιδείας.
Συγχαρητήρια για την ποιότητα της συνομιλίας.
Ναι, είναι δείγμα πολιτισμού και Δημοκρατίας. Νοιώθω όμορφα που ήμουν μάρτυρας αυτής της εκδήλωσης. Μακάρι να συνεχιστούν αυτές οι εκδηλώσεις και μετά τις εκλογές με δυνατότητα να εκφράζουν την άποψη τους όλοι οι ενδιαφερόμενοι.
Ήθελα να σταθώ όμως στην τοποθέτηση της Κυρίας Νάζου, Υποψηφίας Δημάρχου με τον συνδυασμό της ΚΕΠΟΜ.
Σωστή, με πολλά θετικά στοιχεία, αλλά δυστυχώς με ένα σημαντικό αρνητικό στοιχείο. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στην πιθανότητα δημιουργίας Σχολής τουριστικών επαγγελμάτων.
Πιστεύω ότι είναι λάθος η απόρριψη μίας τέτοιας πρότασης για τους παρακάτω λόγους:
  1. Μας είπε η Κυρία Νάζου ότι είναι πρόθεση του Υπουργείου να μην ανοίγουν νέα τμήματα και να μαζευτούν τα παλιά που είναι διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα. Δυστυχώς, αυτό είναι πρόβλημα του Υπουργείου και των εκάστοτε Υπουργών Παιδείας, συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού Πρωθυπουργού. Δεν μας νοιάζει αν άνοιξαν σχολές αλλού, μας νοιάζει που εμείς δεν έχουμε Σχολή στην Μύκονο.
  2. Ξέχασε η Κυρία Νάζου ότι τουλάχιστον 300 Μυκονιάτες έχουν σπουδάσει σε τέτοιες Σχολές είτε του εσωτερικού είτε του εξωτερικού. Επίσης ξέχασε ότι κάθε χρόνο 10 με 15 νέα Μυκονιατόπουλα σπουδάζουν σε αυτό το αντικείμενο, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο.
  3. Αγνόησε η Κυρία Νάζου την σημαντική συνεισφορά στον κοινωνικό ιστό του τόπου που έχει η παρουσία της φοιτητικής κοινότητας. Όχι μόνο με οικονομικά οφέλη, αλλά το κυριότερο σαν ένα μοχλό ανάπτυξης της κουλτούρας του τόπου. Με απλά λόγια, πόσο πιο ωραίο θα ήταν το νησί μας αν είχαμε και 10 ακαδημαϊκούς και 200 φοιτητές τουριστικών επαγγελμάτων τον χειμώνα. Πόσα διαφορετικά ενδιαφέροντα, πόσες εκδηλώσεις, τι ανατροπή στην νοοτροπία του καφενείου και του άσκοπου ξενυχτιού.
  4. Ίσως κακώς έχει μπερδέψει το Τμήμα Τουρισμού με αυτό των Τουριστικών Επαγγελμάτων. Εμείς δεν θέλουμε άλλους θεωρητικούς του τουρισμού, θέλουμε φυτώριο στελεχών και έρευνας του τουριστικού προϊόντος που είναι η κύρια δραστηριότητα του τόπου μας. ΜΕ την ίδια λογική τι γυρεύει το Πανεπιστήμιο στην Χίο; Τι δουλειά έχει ο βιομηχανικός σχεδιασμός με 600 φοιτητές στην Σύρο; Τι δουλειά έχουν οι τόσες σχολές σε ξεχασμένους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας;
  5. Μίλησε για ΕΠΑΛ τουριστικών επαγγελμάτων. Μα μήπως οι εγκαταστάσεις και τα εργαστήρια δεν είναι κοινά με μία Σχολή τουριστικών επαγγελμάτων; Ή μήπως φαντάστηκε ΕΠΑΛ χωρίς εργαστήρια; Διότι Τουριστικά επαγγέλματα χωρίς εργαστήρια είναι αυτοκίνητο χωρίς ρόδες…
  6. Την ανάγκη για νέα στελέχη στην τουριστική βιομηχανία της Μυκόνου δεν την γνωρίζει;
  7. Την ανάγκη μίας πιο επιστημονικής προσέγγισης που είναι εφικτή μόνο με την παρουσία ικανών φοιτητών και ακαδημαϊκών γιατί την αγνοεί; (Μέτρηση ικανοποίησης, πιθανότητες συνεργιών, ανάπτυξη νέων αγορών, προβολή, καινοτομία, έρευνα, και τόσα άλλα που έχουμε ανάγκη…)
  8. Ένας πυρήνας αξιόλογων φοιτητών και ακαδημαϊκών μπορεί να είναι η μόνη εγγύηση λειτουργίας ενός αξιόλογου site ενός internet που να είναι εφόδιο, εργαλείο και πηγή εσόδων για το νησί μας. Αυτή η πρακτική ακολουθήθηκε και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας που είναι σήμερα πραγματικά «έξυπνες πόλεις».
  9. Πληρώνουμε Κυριά Νάζου, ναι πληρώνουμε. Είτε σε φόρους άμεσους και έμμεσους, είτε σε δίδακτρα για τα παιδιά μας. Ας σταματήσει η αιμορραγία αυτή.
  10. Πολλές σχολές του εξωτερικού εκπαιδεύουν τους φοιτητές σε πρότυπα που δεν έχουν σχέση με την Μυκονιάτικη πραγματικότητα και τις ανάγκες του νησιού. Μόνο μία Σχολή στην Μύκονο θα μπορούσε να δώσει χρήσιμες γνώσεις, προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες του τόπου μας.
Με λίγα λόγια, εγώ προσωπικά αδιαφορώ για το τι θα μπορούσε να σκεφτεί ο κάθε Υπουργός Παιδείας, είναι πολύ λίγοι για να καθορίσουν τις ανάγκες του νησιού μας.

Τέλος θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση που αφορά και τους 4 ομιλητές.
Παιδεία δεν είναι μόνο τα κτήρια.
Υπάρχουν προγράμματα του Υπουργείου που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν στο νησί μας.
Υπάρχει εθελοντισμός, υπάρχει περιβαλλοντική εκπαίδευση, υπάρχουν κοινωνικές δραστηριότητες. Γιατί αυτή η σιγή; Μήπως είναι άγνοια;
Το σημαντικότερο, ΠΑΙΔΕΙΑ είναι ο εκπαιδευτικός. Κανείς δεν μας είπε τι σκέφτεται για τις συνθήκες εργασίας του εκπαιδευτικού στην Μύκονο. Ζούμε το παράλογο να έχουμε έναν εκπαιδευτικό με αμοιβές 300 € τον μήνα, να διδάσκει ακόμη και σε μαθήματα δέσμης, και να περιμένουμε να έχει απόδοση. Όχι φίλοι μου δεν γίνεται έτσι.
Πρέπει να έλθουν στην Μύκονο φωτισμένοι εκπαιδευτικοί, που να έχουν την όρεξη να προσφέρουν. Αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τον Δήμο, με την διασφάλιση συνθηκών ικανών ώστε οι άνθρωποι αυτοί να ζουν με αξιοπρέπεια και να αφοσιωθούν στο αντικείμενο τους, την εκπαίδευση των παιδιών μας. Οι τσαρλατάνοι που ασχολούνται με την παιδεία και την παραπαιδεία δεν έχουν χώρο στο νησί. Πρέπει να μείνουν μόνο οι αξιόλογοι. Άνθρωποι που θα μπορούν να εμπνεύσουν τους μαθητές και να τους οδηγήσουν στον απέραντο κόσμο της γνώσης.
Τέτοιοι εκπαιδευτικοί σήμερα που επικρατεί παντού το απόλυτο σκοτάδι, είναι το φωτεινό παράδειγμα σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Όποιος και να βγει λοιπόν από τις εκλογές, πρέπει πρώτα να ασχοληθεί με αυτό το πρόβλημα και μετά με οτιδήποτε άλλο.

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω το φιλόξενο Mykonos zoo, που για μία ακόμη φορά αναρτά τις απόψεις μου, όπως κάνει πάντοτε..
Ευχαριστώ για την προσοχή σας,
Λευτέρης Σικινιώτης.